Ο Δρ Λύρας όταν ερωτήθηκε σε επιστημονικό συνέδριο περι αυτής της επιλογής είπε: " Κατά
την διάρκεια της εκπαίδευσής μου στην πλαστική χειρουργική στο Ρίο Ντε
Τζανέιρο της Βραζιλίας την δεκαετία του 1990 είχα ρωτήσει τον γνωστό
βραζιλιάνο εκπαιδευτή μου, καθηγητή Ivo Pitanquy εάν είναι πιο καλή η
ανοιχτή ή η κλειστή ρινοπλαστική εκείνος μου απάντησε : <πιο καλή είναι αυτή που ο ρινοπλαστικός χειρουργός ξέρει να κάνει καλύτερα>.
Σήμερα ο ρινοπλαστικός χειρουργός είναι άρτια εκπαιδευμένος να κάνει
καλά και τις δύο τεχνικές και να επιλέγει την πιο κατάλληλη για τον κάθε
ενδιαφερόμενο ξεχωριστά και προσωποποιημένα. Πρέπει να σταθμίσει τα θετικά και τα αρνητικά σημεία τις κάθε τεχνικής
και να την εφαρμόσει γρήγορα για να μην ταλαιπωρείται ο ασθενής αλλά
όχι βιαστικά ωστε να δίνει σημασία στις λεπτομέρειες που κάνουν την
διαφορά. Σημασία έχει πάντα το καλό αποτέλεσμα σε συνδιασμό με τη μικρότερη ταλαιπωρία των ενδιαφερομένων, την ευστοχία όσον αφορά το επιδιωκόμενο σχήμα καί μέγεθος της νέας μύτης και την αρμονία της με τα άλλα χαρακτηριστικά ενός όμορφου προσώπου. Εχει λιγότερη σημασία το πόσο βολική θα είναι μιά τέτοια επέμβαση για τον ρινοπλαστικό χειρουργό"
ΑΝΟΙΚΤΗ Η ΚΛΕΙΣΤΗ ?- Η τεχνική της κλειστής ρινοπλαστικής
προτιμάται όταν το κυρίως πρόβλημα του ασθενούς εντοπίζεται στη ράχη
της μύτης και το ακρορίνιο απαιτεί κάποια λογική τροποποίηση (όπως οι
περισσότερες περιπτώσεις στην Ελλάδα. Στην κλειστή πλαστική μύτης όλη η
επέμβαση γίνεται μέσα από τα
ρουθούνια. Δεν υπάρχουν καθόλου εξωτερικές τομές όπως στην ανοικτή
μέθοδο. Κατά τη διάρκεια της επέμβασης ο έμπειρος πλαστικός χειρουργός
βασίζεται στην ψηλάφηση του σκελετού της μύτης. Οι τομές αυτής της
τεχνικής γίνονται στο εσωτερικό των ρουθουνιών και δέν αφήνουν καθόλου
ίχνη. Η αποθεραπεία για πλήρη κοινωνική επανένταξη είναι διάρκειας μόλις
10 ημερών - Η μέθοδος της ανοικτής ρινοπλαστικής επιτρέπει
μεγαλύτερη ευελιξία και χειρουργική ακρίβεια με καλή εφαρμογή σε
απαγορευτικά δύσμορφες και μεγάλες μύτες οπου χρειάζεται πλήρης
ανατομική μετατροπή και΄ ίσως και οστικά ή χόνδρινα μοσχεύματα.. Δηλαδή
σε περιπτώσεις που απαιτείται λεπτομερής τροποποίηση ολόκληρου του
δύσμορφου σκελετού που αποτελέιται απο χόνδρους και οστά.Οταν δηλαδή η
άκρη της μύτης είναι ασύμμετρη, πολύ παρεκτοπισμένη καί υπερμεγέθης,
όταν υπάρχει σοβαρή μετατραυματική βλάβη του σκελετού της μύτης (π.χ.
μετά από ατύχημα), όταν γίνεται επανεπέμβαση για τη διόρθωση προβλημάτων
μετά από προηγούμενη ρινοπλαστική και σε περιπτώσεις συγγενών ανωμαλιών
όπως το λαγόχειλο. Στην ανοικτή ρινοπλαστική εκτός από τις τομές στο
εσωτερικό των ρουθουνιών γίνεται και μια μικρή εξωτερική τομή μεταξύ
αυτών. Η πλήρης κοινωνική επανένταξη μετά απο ανοικτή ρινοπλαστική είναι
ελαφρώς μεγαλύτερης διάρκειας.Η ανοικτή μέθοδος είναι χρήσιμη μόνο στις
πολύ μεγάλες μύτες που
επιθυμούν και μεγάλες αλλαγές στο σχήμα και το μέγεθος της νέας μύτης.
Και η κλειστή και η ανοικτή ρινοπλαστική γίνεται με γενική αναισθησία,
ενώ ο μετεγχειρητικός πόνος για τους χειρουργηθέντες είναι το ίδιο
μηδαμινός στα χέρια μας, κάτι που εκπλήσσει ευχάριστα όσους προβαίνουν
σε αυτήν.
Η δική μας θέσηΗ
κλειστή μέθοδος αρκεί για τις περισσότερες περιπτώσεις στην Ελλάδα όπου
δεν είναι επιθυμητές μεγάλες αλλαγές. Μόνο οι λιγότερο έμπειροι
ρινοχειρουργοί στην Ελλάδα χρησιμοποιούν την ανοικτή μέθοδο που δίνει
στους ίδιους μεγαλύτερη ασφάλεια, έχει όμως και μεγαλύτερο χρόνο
αποθεραπείας λόγω της εξωτερικής τομής στα ρουθούνια. Για τους
χειρουργημένους η κλειστή μέθοδος είναι σαφώς πιό διακριτική και πιό
εύστοχη μετά απο προηγούμενη επεξεργασία προσωμοίωσης στον ηλεκτρονικό
υπολογιστή. Εμείς βεβαίως διενεργούμε καί τις δύο μεθόδους με απόλυτη ευστοχία και ινανοποίηση.
Διαβάστε περισσότερα> |
